Elektro bağlamalar genellikle ilk üretim aşamasında elektro bağlama olacak şekilde tasarlanıp imal edilirler. Tekne boyutu, kapak kalınlığı, tekne iç destek elemanları, ince akord düzeneği, asansör eşik yapısı, saz üzerindeki dekoratif işlemeler,..vs elektro saz yapısına göre tasarlanarak üretilmektedir.
Ancak bazı durumlarda, akustik bağlama olarak imal edilmiş sazların modifiye edilerek elektro bağlamaya çevrildiğini de görürüz. Akustik bağlama olarak imal edilmiş sazların kapakları akustik ses yapısı dikkate alınarak ince olarak imal edilirler. Bu tür sazlara sonradan manyetik takılması, zaten ince olan kapağın zamanla deforme olmasına neden olabilmektedir (Kapak içerisine destek elemanları ilave edilse de, yine de sıkıntılar yaşanmaktadır). Bir diğer etki de, akustik bağlama kapağında çalım esnasında meydana gelecek titreşimlerin, manyetikler üzerinde de etkili olarak istenmeyen uğultu ve harmonik sesler üreteceğidir. Bu ve benzeri etkilerden dolayı, akustik bağlama olarak imal edilmiş bir sazın sonradan elektro bağlamaya çevrilmesi pek tavsiye edilmeyen bir durumdur.
Elekro bağlamalarda tekne büyüklüğü tonlamayı direk olarak etkileyecektir. Elektro bağlamalar için en ideal tekne boyutu 39 – 41 cm olanlardır. Bu boyutların altında veya üstünde tekneli elektro bağlamalar da mevcut olmakla birlikte, bu sazların tonlamaları ideal elektro bağlama tonlarından farklılıklar göstermektedir.
Tekne boyutu, sazın tel boyunu belirlemektedir. Tel boyuna bağlı olarak da saz üzerinde çekilecek akorda göre tellerin gerginliği değişecektir. İlerleyen bölümlerde daha detaylı olarak anlatılacak olan teknik detaylarda da görüleceği gibi; tel gerginliği tonlamayı doğrudan etkileyen bir unsurdur. Tel gerginliği ne kadar fazla olursa tonlama o kadar temiz; ne kadar gevşek olursa da tonlama o kadar bulanık olacaktır…
Leave a Reply